1. Օհմի օրենք

Էլկտրական շղթայով հոսանքի անցումը բնութագրում են երեք մեծություններ. \(I\)՝ հոսանքի ուժը, \(U\)՝ լարումը, \(R\)՝ դիմադրությունը:

 

Այս մեծությունների միջև գոյություն ունի կապ, որը որպես օրենք սահմանել է Գ. Օհմը \(1827\)թ.-ին:

 

 

Օհմը փորձնական եղանակով, չափելով շղթայի տեղամասով անցնող հոսանքի ուժը՝ ամպերաչափով, իսկ նրա ծայրերում լարումը՝ վոլտաչափով, ստացավ՝

 

                     

 

Այսինքն, որքան մեծ է \(U\) լարումը շղթայի տեղամասի ծայրերում, այնքան մեծ է նրանով անցնող \(I\) հոսանքի ուժը, և \(I(U)\) կախման գրաֆիկը իրենից ներկայացնում է ուղիղ գիծ:

  

Որքան մեծ է շղթայի տեղամասի \(R\) դիմադրությունն, այնքան փոքր է նրանում \(I\) հոսանքի  ուժը, և \(I(R)\) կախման գրաֆիկն իրենից ներկայացնում է հիպերբոլ:

 

 

Ընդհանրացնելով այս փորձնական արդյունքները՝ Օհմը սահմանեց օրենք:

$I=\frac{U}{R}$ (1)

Օհմի օրենքից ստացվում է, որ դիմադրության նվազման դեպքում հոսանքի ուժն աճում է, և եթե հոսանքի ուժը գերազանցի տվյալ շղթայի համար թույլատրելի արժեքը, ապա շղթային միացված բոլոր սարքերը կարող են շարքից դուրս գալ: Այդպիսի իրավիճակ առաջանում է կարճ միացման դեպքում, երբ շղթայի երկու կետերը միացվում են շատ փոքր դիմադրություն ունեցող հաղորդիչով: Կարճ միացումը կարող է հրդեհի պատճառ դառնալ: