1. Բաժանելիությունը \(4\)-ի  
Եթե առնվազն երկու նիշ ունեցող թվի վերջին երկու թվանշանները \(0\)-ներ են կամ կազմում են \(4\)-ի բաժանվող թիվ, ապա թիվը բաժանվում է \(4\)-ի:  
\(47396\) թիվը բաժանվում է \(4\)-ի, քանի որ՝ թվի վերջին երկու թվանշանները կազմում են \(96\) թիվը, որը բաժանվում է \(4\)-ի:
 
Իրոք, եթե թիվը ներկայացնենք 47396=473100+96 տեսքով, ապա կարելի է եզրակացնել, որ յուրաքանչյուր գումարելի բաժանվում է \(4\)-ի: Ուրեմն՝ \(4\)-ի բաժանվում է նաև
գումարը:  
 
2. Բաժանելիությունը \(25\)-ի 
Նման կերպ ձևակերպում ենք նաև բաժանելիությունը \(25\)-ի:
Եթե առնվազն երկու նիշ ունեցող թվի վերջին երկու թվանշանները \(0\)-ներ են կամ կազմում են \(25\)-ի բաժանվող թիվ, ապա թիվը բաժանվում է \(25\)-ի: 
\(47375\) թիվը բաժանվում է \(25\)-ի, քանի որ թվի վերջին երկու թվանշանները կազմում են \(75\) թիվը, որը բաժանվում է \(25\)-ի:
 
3. Բաժանելիությունը \(8\)-ի  
Դիտարկելով թվի վերջին երեք թվանշանները, կարելի է ստանալ \(8\)-ի բաժանելիության հետևյալ կանոնը:
Եթե առնվազն երեք նիշ ունեցող թվի վերջին երեք թվանշանները \(0\)-ներ են կամ կազմում են \(8\)-ի բաժանվող թիվ, ապա թիվը բաժանվում է \(8\)-ի: 
Օրինակ
\(597104\) թիվը բաժանվում է \(8\)-ի, քանի որ թվի վերջին երեք թվանշանները կազմում են \(104\) թիվը, որը բաժանվում է \(8\)-ի:
Աղբյուրները
Բ. Նահապետյան, Ա. Աբրահամյան, Մաթեմատիկա 5-րդ դասարան, Մակմիլան-Արմենիա, 2006: